Bootjes kijken in Japan

Kan mijn hobby hier in Japan maar weinig botvieren ondanks dat het een eiland is en ik aardig wat kustlijn heb afgefietst. Dus toen deze hongerige ogen deze op het droge tegen kwamen moesten ze op de foto. Zag me al met de groene wegvaren ondanks dat het geen catamaran is en Lake Tōya niet aansluit op ander water.

Was rondje peddelen

afstand: 11,7km | duur: 2u | de GPX data
  • Geen foto’s deze keer.
  • Een zwaan op haar nest zien zitten en daar nog geen meter vandaan ook een meerkoetje.
  • Naast al het andere in het water ook veel zaden zien drijven.
  • Zeer regelmatig in de file gedobberd. Was erg druk met rondvaartboten en sloepen.
  • Moest tijdens het peddelen denken aan een gesprek van gister. We hadden over het water en ze kwam gekscherend met de suggestie dat de RMC niet alleen op de weg zou moeten zitten maar ook op het water. Vond het toen een goed idee, wordt al varende steeds enthousiaster. Lijkt me een mooie actie om in de zomermaanden te doen. Ga toch kijken of ik het idee bij iemand in het bedrijf kan krijgen die daar ook over zou beslissen. Wordt natuurlijk graag de kapitein.

De vorige keer had ik dit bootje zien liggen die ik wel potentieel vond hebben als varende (woon)boot. Vandaag de eigenaar ervan gesproken. Hij heeft ‘m gekocht in Frankrijk en toen 1200 km gevaren om hem in Amsterdam te krijgen! Echt voor het binnenwater en niet op de meren bij meer dan windkracht 4. Pluspunten: weinig diepgang, past onder elke brug door en open te schuiven dak. Leuk detail: deze boot (Bounty Buccaneer 37) werd voor het eerst werd gebouwd in mijn geboortejaar. Mijn droomboot hart gaat weer wat harder kloppen.

Kriebels in de buik

Zoals sommige mensen op zoek zijn naar een huis ben ik al heel lang op zoek naar een bootje dat mijn thuis zou kunnen zijn. Was er al een keertje heel dicht bij.

Naast dat ik elk stukje water en haven waar ik langskom fanatiek afstruin naar dé boot, blader ik ook regelmatig de verschillende bootsites door. En daar kwam ik toch wel weer een hele mooie tegen.

Tom Lack Catamarans Bob cat 1987 | 8×4,5 m

Al is de prijs van 15.500 een hele schappelijke, zal ik ‘m niet kunnen kopen. En deze schoonheid is in Formentera, Spanje. Dat de volgende eigenaar er maar heel veel van gaat genieten.

Een stukje Nederlandse waterwegen op dertig meter hoogte

Met de kriebels in de buik gekeken.

In 2013 vertrok een speciaal transport over water van Rotterdam naar Amsterdam. Op 30 meter hoogte werd een timelapse camera geïnstalleerd. Het transport volgt de prachtige oude vaarwateren van het Nederlandse polderlandschap. Beginnend bij de Rotterdamse Hefbrug in de Nieuwe Maas wordt via de Hollandse IJssel de Gouwe bereikt, waar bijzondere hefbruggen voor ons open gaan. Via de Oude Rijn passeren we Gouda, de pittoreske dorpjes langs de verschillende Weteringen vliegen ons voorbij. De ringvaart Haarlemmermeerpolder brengt ons richting Amsterdam om daar af te meren voor de brug bij de A10. We wachten tot de zon onder gaat. De brug gaat open. Wat volgt zijn unieke beelden; een vogelvlucht door het nachtelijke Amsterdam.

Ik hou van het water en heb er aardig wat kilometers op gemaakt met de kajak. Door het nu te zien vanaf 30 meter hoogte heb ik gelijk weer zin om ook zo’n tochtje te gaan maken, al gaat het in de kajak meer op loopsnelheid en op 60cm hoogte vanaf het water :)

Link: From Rotterdam to Amsterdam in 10 minutes: a 4k sailing timelapse

Wielhalla

Op zoek naar een wiel voor mijn DIY ‘cart’ die mijn kajak moet gaan dragen. Komt namelijk heel precies.

De hele cart moet zo demontabel en klein zijn dat het door mijn dekluiken past. Zodat ik ‘m mee kan nemen (inclusief al mijn andere spullen) waar ik ook eindig.

Het zijn diegene linksonder geworden. Ik ben blij.

In de ban van

Ik heb de grote wens om op het water te wonen en dat die woning ook nog mobiel is. Dus heb ik mijn voelsprieten uit.

Na de Zuiderdam (liefde op het eerste gezicht) die uiteindelijk niet in de verkoop ging, kwam nu deze op mijn pad. Drie bij negen meter. Mooie maat. Ik heb een zwak voor dit soort boten. Het karakter spat er vanaf en doet me kwispelen.

Ik zie het dan al helemaal voor me hoe ik dit verbouw naar mijn idee van een oase en daar lekker de rivieren en meren mee afvaar. Vol geplakt met zonnepanelen en voorzien met een elektrische motor zodat slechts de zon me voortstuwt.

Maar na wat appen met mijn broer en een telefoontje met iemand die regelmatig boten verbouwd ben ik toch weer met beide benen op de grond. Het is niet een praktische keuze. Het was vooral de windvang die me met pijn in mijn hart doet besluiten deze kans voorbij te laten gaan.