creativiteit

Er zijn 79 berichten getagd als creativiteit.

Tekenen

Heb voor het eerst van mijn leven een (werkende) iPad in bezit. De oude iPad uit 2020 van schoonmoeder. En wonderbaarlijk genoeg mag daar nog het nieuwste systeem op draaien. Kan ik eindelijk een lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan: Tekenen.

Tekenen was mijn ding als kind. Heb er zelfs mijn levensdoel van proberen te maken. Vijf jaar enorm genoten van de kunstacademie en jaren voldaan geploeterd in het kunstenaarschap. Maar kon er geen brood mee verdienen. Uiteindelijk er een punt achter gezet.

Natuurlijk vind creativiteit wel zijn weg in alle andere dingen die je doet en maakt. Maar tekenen om te tekenen deed ik eigenlijk nooit meer (nog wel eens op de wc)

Tekende wel eens sporadisch via een Wacom wat nooit echt lekker ging qua oog hand coördinatie. Later op de iPad van Els, dat was echt genieten. Maar die iPad leeft op Texel en ik in Amsterdam.

Nu is er eentje met mij mee gekomen naar Amsterdam. En om er een tekentabletje van te maken had ik nog een pencil nodig. Toen ik vandaag aankwam op Amsterdam Centraal daar besloten met de tram naar het Leidseplein te gaan. Kwartier later zat ik in de tram naar Amsterdam Oost. Een pencil rijker en geld armer.

Nu is er geen excuus meer om niet te gaan tekenen. Benieuwd wat er gaat gebeuren. Ben eigenlijk helemaal niet goed in tekenen…

PS Voor het eerst met de tram door de Molukkenstraat gereden. Voelde heel nieuwig. Woon daar al zo’n 30 jaar of zo.

Gentrificatie

Blauw bord op een hek rond een gesloopt gebouw. Ziet er officieel uit als een bord van de gemeente Amsterdam. Met daarop een waarschuwingsdriehoek in zwart en geen met mensen erin. Daaronder: "Gentrificatie, verboden toegang voor oorspronkelijke bewoners"

Strak uitgevoerde kritiek. En het is zeker een dingetje hier in Amsterdam Oost. Veel zien veranderen in de afgelopen 25+ jaar. Grote kans dat wat wat er voor terug komt duurder zal zijn en de lage inkomens die hier thuis waren achter in de rij staan.

Er is alleen nog maar een stapeltje beton over. Wist niet meer wat er stond, terwijl ik hier toch heel vaak langs kom. Even gespiekt op street view, geen bijzondere gebouwen maar toch het thuis voor velen. Zien wat er voor terug komt.

Blije boodschap

Omdat het gebouw waar ik in woon drastisch gerenoveerd gaat worden eind van het jaar heb ik in 2016 allemaal markers in de wc gezet om te zien wat voor creativiteit dat los zou maken. Geïnspireerd door de vele wc’s in kroegen waar je toch regelmatig wat grappigs tegen kan komen.

Zo langzamerhand zijn er toch veel tegels gevuld en staan er zelfs dingen op het plafond en de deur. Wordt er steeds weer blij van.

De creativiteit van Bo

Er zijn van die mensen waar de creativiteit werkelijk uit alle poriën komt. Voor mij is Bo Burnham zo iemand. Maar omdat hij zware paniekaanvallen kreeg tijdens zijn optredens moest hij 5 jaar geleden noodgedwongen stoppen.

In die 5 jaar wel “even” een film geschreven en gemaakt (die geweldig is) en nu dus een nieuwe show. Helemaal zelf geproduceerd en geschreven vanuit zijn huis tijdens de pandemie genaamd “Inside”. Dit liedje Welcome to the internet heeft me betoverd.

Could I interest you in everything all of the time, a little bit of everything all of the time. Apathy is a tragedy and boredom is a crime. Anything and everything all of the time…

Als mensen zo goed zijn en zulke geweldige dingen maken kan ik blijven kijken. Het verveeld nooit. Heb dit daarom nu al meer dan 20x gekeken en geluisterd.

Yoyoka Soma

Jaren geleden kwam ik haar op YouTube tegen toen ze 8 was en ze even liet zien hoe geweldig ze kon drummen en ook vooral hoeveel plezier ze er aan beleefde. Door de jaren heen haar wel vaker tegen gekomen omdat ze ook door de mainstream media was opgepikt en in het zonnetje werd gezet.

Nu is ze 11 en nog steeds speelt ze wat door de groten der aarde werden gedrumd en waar menig drummer zich zwaar in verslikt. Bij haar lijkt het alsof het pas echt leuk wordt als het rete moeilijk wordt. Volgens mij heeft het voor haar niets met moeilijk te maken, ze wordt gewoon één met de drums en de muziek en haar lichaam gaat mee. Zoals Robert Plant zei: “It’s like falling of a log for her”.

Als een mot die naar het licht toe gaat heb ik weer naar de vele video’s (vaak meerdere keren) gekeken en geluisterd. Hoofdschuddend terwijl er ongecontroleerd allemaal krachttermen uit mijn mond floepten.

Wij creëren er op los

Wat zijn wij als mensheid toch tot waanzinnige dingen in staat. Alle superlatieven die je kan verzinnen doen het geen recht aan. En elke dag mag ik de vruchten plukken van al dat collectieve creëren.

Zo jammer dat we de consequenties ervan niet (kunnen) overzien of bewust wegkijken waardoor we onszelf letterlijk kapot creëren.

Volgens een recente calculatie is er op de aardekorst nu meer menselijk geconstrueerde materiaal als biomassa. Het is tijd om die creatiekracht in te zetten om weer naar de natuur toe te bewegen, ons in harmonie te brengen. In synergie creëren met de natuur in plaats van ertegen. Ik weet zeker dat we versteld zouden staan van waar we dan toe in staat zijn.

2020: an isolation odyssey

2020: an isolation odyssey

Lydia Cambron – 11 augustus 2020 – link

2020: an isolation odyssey is a reenactment of the iconic finale of 2001: A Space Odyssey (Stanley Kubrick, 1968). Restaged in the context of home quarantine, the journey through time adapts to the mundane dramas of self-isolation–poking fun at the navel-gazing saga of life alone and indoors.

Een geweldige associatie van Lydia. Het dystopische surreële gevoel komt erg overeen met het gevoel van thuiszitten vanwege de pandemie. En prachtig hoe ze met zoveel precisie dat heeft nagespeeld binnen haar huis. Wat een werk zal dat geweest zijn.

Zomaar wat lampjes

De kerstverlichting hield er mee op. En omdat ik het zo goed mogelijk wil kunnen inleveren voor recycling heb ik zoveel mogelijk onderdelen los zitten halen.

Elke keer als ik dat doe kom ik er weer achter hoe schijnbaar eenvoudige dingen bijzonder bedacht, verfijnd en geproduceerd zijn.

Bandbreedte

Mijn dromen zijn regelmatig bizar visueel en hoogst uniek. Zodat ik zelfs tijdens het domen me afvraag hoe dat mogelijk is. Mijn slapende brein is in staat binnen een fractie van een seconde bewegende visualisaties te maken in hoog detail en esthetisch vernuft op een manier dat ik mijn wakkere staat nooit kan evenaren.

In mijn brein (en waarschijnlijk in die van iedereen) schuilt er dus een waanzinnige potentieel qua creativiteit en bandbreedte maar op één of andere manier is die in wakkere staat totaal onbereikbaar.

Misschien komt het dat het brein zich dan tegelijkertijd ook nog bezig moet houden met die input.

De wetenschap zegt dat we dromen om de werkelijkheid te kunnen verwerken. Misschien is het net andersom en hebben we de werkelijkheid nodig om niet volledig op hol te slaan.

Paramusical Ensemble

We kunnen steeds beter ontcijferen wat ons brein doet en dat levert prachtige nieuwe mogelijkheden op. Niet alleen in de praktische zin maar ook juist op het creatieve en emotionele vlak.

This short documentary follows the preparation and performance of Activating Memory by the Paramusical Ensemble comprising of four severely motor-impaired patients and a string quartet at the Royal Hospital for Neuro-disability, London, on 17 July 2015.

The parts for each instrument are generated in real-time from the electrical activity of four additional performers wearing a Brain-Computer Music Interfacing system.

Video: Paramusical Ensemble
Bron: https://vimeo.com/iloobia