
Sinds maanden weer naar Els geweest. Mijn onregelmatig werk en de verhuizing hebben me daar van afgehouden. Door wat mazzel en spontaniteit is dat ook gelijk mooi wat dagen geweest (26 december 2024 tot en met 5 januari 2025). Wel wat loon voor moeten inleveren.
En door die extra dagen ontstond ook het plannetje om even langs Ameland te gaan. Mijn ouders al anderhalf jaar niet gezien. Schande natuurlijk, maar niet iets wat mij vreemd is. Al zijn ze ook zeker meer dan 6 maanden in het jaar niet thuis (en gelijk hebben ze), wat het niet makkelijker maakt.
Om te kunnen gaan moest de Jumpie wel rijvaardig zijn. Dat viel tegen. De accu wilde niet meer opladen. Laten testen en dood verklaard. Dus nieuwe accu besteld en tot die tijd een leen-accu gekregen.
En toen bleken ook de ruitenwissers gaar. Dan merk ik weer hoe weinig verstand ik van auto’s heb. Nog nooit ruitenwissers vervangen laat staan gekocht. Maar met behulp van een website die een kenteken check ook net voor de jaarwisseling ruitenwissers besteld. Uiteindelijk kwamen ze de tweede januari en ze pasten! Ze waren wel weer heel anders dan die erop zaten. Terwijl ik dacht dat ik dezelfde had gekozen. Zie je maar weer hoe blind je bent als je geen idee hebt waar je naar moet kijken en op moet letten.
Nog even de ruitenwisser testen door een ritje naar de haven van Oudeschild.


Genieten van het uitzicht en de ondergaande zon. En even bootjes kijken in de haven. Vaste routine.
De derde januari om zeven uur de boot van Texel op om met de Jumpie naar Holwert te rijden en de boot van kwart voor tien te halen. En mijn ouders te verrassen met een bliksembezoek. Had angstvallig mijn extra vrije dagen geheim gehouden. Heb ervoor moeten liegen en bedriegen tegen mijn lieve moeder en vader.


Toen ik halverwege op de Waddenzee zat werd ik betrapt. Mijn moeder zag dat ik in de buurt was. Me vader belde me op. Net na de gemaakte foto. Heb geografisch geen geheimen voor mijn ouders ;) Nog gedacht om het voor die dag uit te zetten, maar vond ik ook weer verdacht dus risico gelopen.
Verrassing was er toch niet minder om. Dagje geklets, de nieuwe verbouwingen bewonderd en genoten van het nieuwe beeldje “ik moet zo nodig plassen” in de tuin. Nichtje kwam nog even langs. Oranjekoek gegeten, mmm. Vis mee voor Els, gebakken en gevangen door mijn vader. Ook weer een verrassing.
Boot van half zeven weer terug. Het sneeuwde in Friesland en het was zowaar een beetje wit. Vanaf de Afsluitdijk was het droog me hier en daar wat wolken. Heb ik kunnen genieten van een laag aan de westelijke horizon liggende sikkel maan. Om tien uur was ik weer terug op het Texelse nest.
Gelukkig de volgende dag ook nog een ritje met Els kunnen maken. Dat is zeker geen gegeven, en een geschenk als het lukt.



Was fijn Els, gaan we vaker doen.
11

