De blokjes voor de vaatwasmachine zijn op en het duurt nog even voordat we de maandelijkse boodschappen gaan doen. Dus wordt er weer ouderwets afgewassen. Wordt er verrassend nostalgisch van, maar wel blij om het straks gewoon weer in de vaatwasmachine te kunnen doen en op een knopje te drukken.
Ben geïnfecteerd met het Moderna-vaccin. Lang leve de wetenschap!
Bij de tweede prik krijg ik deze tors er bij hoop ik.
Denk dat ik er voor de tweede keer kom, maar heb er geen actieve herinnering aan ;) Toch mooi stukje gemaakte natuur zo naast de Slufter. Genoten van de bloesem (en de geuren die naar je toe komen), de vele vogels en de kwakende kikkers. En de bastaardsatijnrups was ook weer van de partij. Het afweermechanisme is natuurlijk erg vervelend, maar ze zijn als rups al prachtig.
Er is veel meegenomen door de zee deze winter.
Iets proberen te behouden met miljoenen euro’s waar de natuur toch duidelijk aangeeft dat het andere plannen heeft, elk jaar weer opnieuw. Bijzonder dat we dit al decennia doen bij de eilanden.
Net alle data van de oude site weggegooid. En gezorgd dat de oude naam netjes verwijst naar de nieuwe. Zodat mensen via een zoekmachine niet voor een dichte deur komen te staan. En dat zoekmachines weten dat de koning dood is, lang leve de koning!
Onder de indruk van dit sterke leven dat onder bizarre en zeer wisselende omstandigheden stand houdt en zelfs floreert.
Ik liep voor de beamer langs, blijkbaar ben ik ready for anything.
Kom tijdens mijn internetwandeling deze foto tegen. En omdat hij uit 1937 is hebben Lee Miller, Ady Fidelin, Nusch Éluard, and Leonora Carrington sinds die dag er een heel leven op zitten. Maar dit (geregisseerde) moment van 84 jaar geleden is vastgelegd. Een paar minuten daarvoor deden ze iets anders en een seconde later ging hun leven weer verder. Ze waren zoveel meer dan vier slapende vrouwen op een foto.
Vind de foto mooi, maar de levens die ze geleefd hebben is zoveel mooier en bijzonderder.
