
🤯
Moest eerst even checken of dit een 1 april grap was. Maar nee, het is blijkbaar echt ter stemming gekomen in de kamer op 24 februari van dit jaar.
Er zijn 100 berichten getagd als klimaatverandering.
![Mastodon post: "Happy World Oceans Day! And now a message for humankind from our spokesman" [seaturtle who apears to be giving the vinger]](https://rkvssr.nl/wp-content/uploads/2023/06/230608_world-ocean-day.jpg)
Gister was het World Oceans day. En zelfs iemand als ik, die zich al decennia zeer bewust is van de shit die wij dumpen op en in het ecosysteem, had dat niet door.
Werken die dagen voor X of Y wel? Waarom zit het goed omgaan met het ecosysteem (waar je leven van afhangt) niet verankerd in ons menselijk DNA? Zo’n dag op de kalender prikken is niets minder dan een diep verdrietige wanhoopsdaad tegen beter weten in.
Op dit moment is 8% van het zeeën beschermd. Maar daar trekken vissers zich (bijna) niets van aan. Dus slechts 3% is werkelijk beschermd door actieve controle. En dan hebben we het alleen nog maar over bevissing. Niet over bevuiling of wat klimaatverandering allemaal voor impact heeft op het zeeleven.
Gelukkig lijkt er wat te gebeuren. Zo is er 4 maart 2023 wereldwijde overeenstemming bereikt om bij 2030 30% tot beschermd gebied te verklaren. Geeft een klein beetje hoop.
Daar is tie dan. Het jaar waarin we waarschijnlijk de 1,5 graden opwarming hebben die we niet moeten hebben.
Behoor tot die groep die de urgentie om dit te voorkomen al meer dan 25 jaar op zijn netvlies heeft staan, nu 2027 lezen komt snoeihard binnen.
Dat kikker en langzaam opwarmen verhaal blijkt een mythe te zijn. Maar voor ons mensen geldt het duidelijk wel.

Leef ook al decennia met deze realiteit en probeer op mijn manier (samen met vele anderen) bij te dragen aan een positieve verandering. Zonder veel succes. We gaan nu definitief en onnodig over de 1,5 graden heen en de 2 graden lonkt. We openen de deksel van Pandora’s vat steeds verder en zo hebben we steeds minder zeggenschap over en zicht op de rampen die ons ten deel vallen in het nu en in de toekomst.
En dat alles om een systeem van vernietiging, exploitatie en vervuiling in stand te houden voor een zeer kleine groep mensen die daar stinkend rijk van worden. En niet vergeten, geld is slechts een verzonnen concept van schaarste.
Na 5 jaar hebben we afgelopen vrijdag het laatste substantiële overleg gehad als bewonerscommissie. Vooraf hadden we nog een prakje hoop dat de woningcorporatie naast goed isoleren ons pand (Indië 2) nog verder zou verduurzamen. Dat ze eindelijk zouden inzien dat andere keuzes noodzakelijk zijn. De realiteit op gebied van duurzaamheid en energie is tenslotte
De oprichter van Patagonia heeft het eigenaarschap van zijn onderneming zo aangepast dat de enige aandeelhouder (in principe) moeder aarde is. En dat is geweldig. Hij leeft voor wat de norm zou moeten worden. Zelfverrijking ten koste van alles wat leeft is misdadig, destructief en de garantie dat we het leven op aarde, inclusief onszelf
Vandaag hebben wij als Nederland officieel door ons stukje aarde heen gevreten voor het jaar. Nauwelijks 4 maanden in. De rest van het jaar vreten we de toekomst op of dat van anderen op aarde.
En naast dat opvreten tasten we ook nog eens de vruchtbaarheid van de grond aan en zijn we drastisch de biodiversiteit aan het reduceren/vernietigen. En vinden we ons afval ook al terug in wat we eten, in ons bloed, in de lucht en dus in onze longen. Wat zijn we toch lekker bezig.
Het derde deel van het IPPC rapport geeft ons dan ook nog maar 3 jaar om de boel drastisch om te gooien….
Wat zijn wij als mensheid toch tot waanzinnige dingen in staat. Alle superlatieven die je kan verzinnen doen het geen recht aan. En elke dag mag ik de vruchten plukken van al dat collectieve creëren.
Zo jammer dat we de consequenties ervan niet (kunnen) overzien of bewust wegkijken waardoor we onszelf letterlijk kapot creëren.
Volgens een recente calculatie is er op de aardekorst nu meer menselijk geconstrueerde materiaal als biomassa. Het is tijd om die creatiekracht in te zetten om weer naar de natuur toe te bewegen, ons in harmonie te brengen. In synergie creëren met de natuur in plaats van ertegen. Ik weet zeker dat we versteld zouden staan van waar we dan toe in staat zijn.