Luchthavens

Kom er nooit (behalve nu dan), zal er ook zelden komen en kijk dus met verbazing naar deze rare autonome “staat” die veel ruimte inneemt, overlast en milieuschade veroorzaakt en economisch niet eens zoveel bijdraagt.

Stikt er van de mensen in transitie, bewegend door het doolhof van metaal en glas. Een abstracte wereld vol met afspraken, conventies, gewoontes en terminologie waarvan ik geen weet van heb. Winkels die prijzen vragen en spullen verkopen nog absurder is dan de meest elitaire winkelstraat. Waar mensen langs elkaar heen gaan met het oog op borden en aanwijzingen voor hun specifieke waarheen en waartoe. En waar rijen en rijen aan mensen in stilte van alles ondergaan. Waar groepen mooie mensen met zeer nette uitgesproken pakken de rijke melange van mensen de weg wijzen en zeer gericht doorkruisen als ganzen tijdens de migratie, de piloten voorop.

Voelt bizar en onwerkelijk, toch lijkt het voor het gros van de mensen hier vanzelfsprekend.

Niet mijn wereld. Ook niet vanuit mijn “linkse” gedachtegoed. Toch één ster omdat het bijzonder is dat we internationaal kunnen afspreken / coördineren hoe we mensen en goederen semi vrij en veilig laten bewegen. Hoe het netwerk aan luchthavens hun eigen (niemands)landje zijn met eigen wetten en normen binnen elk afzonderlijk land.

Zittend aan de kade

Een meerpaal met een stak gespannen touw met een lus er omheen. De paal is oud en verweerd nt als het touw. Op de achtergrond water met aan de andere oever moderne witte flatgebouwen van 6 tot 10 hoog.

Deze paal en het touw houden een goot schip op z’n plaats. Er staan continue krachten op, maar we denken er niet aan. We letten er niet op. Het voelt het vanzelfsprekend, normaal.

Maar dat is het niet. De vorm, de boom waarvan het gemaakt is, het ijzer waarmee het verstevigd is, wat voor ijzer daarvoor gebruikt wordt, hoe het gesmeed is, hoe het aan de paal wordt bevestigd, de metalen kap er bovenop, de diepte van de paal in het water en de grond, de verbinding met de steiger. De samenstelling van het touw, hoe het tegen weer en wind kan, hoeveel trekkracht het touw aankan over tijd en bij extreme momenten, hoe het vast zit, welke knoop in het touw gezet wordt, hoe en waarmee het gevlochten is, hoe het tegen wrijving kan, etc.

Dit alles hebben wij mensen uitgezocht, bedacht, getest, verbeterd, doordacht, veranderd. Niets in deze stad waar ik leef is er zomaar. En dan hebben we het nog niet eens over hoe al die verschillende aspecten met elkaar interacteren. De complexiteit is niet te bevatten, de nodige kennis en samenwerking is uitzonderlijk.

En zo geniet ik van de zon aan de waterkant.

Herwaardering van “the commons” als basis voor samenwerken en het delen van de giften van het leven

Het eigenaarschap is eigenlijk nog maar een zeer nieuw fenomeen. Vroeger was land van iedereen en van niemand. En beheerde je dat samen en de keuzes kwamen voort uit wat voor de gemeenschap belanghebbend was. Maar we zijn stekpaaltjes gaan slaan en hebben van elke vierkante centimeter een economisch en commercieel prijskaartje aan gehangen. En

De wc wordt steeds leuker

Kom een keertje langs om te kijken of de citroen er nog ligt.

Op 8 mei 2016 zette ik virtueel mijn deur open voor iedereen die het leuk vind om bij mij te werken, te kletsen of te hangen. Ik heb leuk, bijzonder, inspirerend bezoek gehad. En dat smaakt naar meer dus hierbij weer een nieuwe uitnodiging.

Maak gebruik van mijn snelle wifi, werk je het schompes aan mijn pingpongtafel, mijmer terwijl je in de kersenboom vogels elkaar het hof ziet maken en een meerkoet een nest. Leef je uit op mijn muren die hunkeren naar je kijk op de wereld.

(gewoon bellen, sms-en of mailen kan natuurlijk ook)

Boeiend gesprek tussen wetenschappers over klimaatverandering

Climate change is an issue that will affect all of us, and will require global solutions brought about by the collaboration of scientists, the public and governments across the world to face the challenges it presents.

Professor Brian Cox, Royal Society Professor of Public Engagement, brengt experts bij elkaar om open over klimaatverandering te praten en wat dat betekent voor de toekomst van onze planeet.

Link: Brian Cox presents Science Matters – Climate Change

10 Commandments of Commons Economics | On the Commons

Tien regels om alles in goede banen te leiden bij samenwerkingsprojecten in gemeenschappelijkheid. Ontstaan uit de p2p community. Het hele artikel vind je hier This is a synthesis of ten years of research by the P2P Foundation on the emerging practices of new productive communities and the ethical entrepreneurial coalitions that create livelihoods for shared resources. It was written for

IKEA made in Russia

IMG_0088

Waarom zetten we er nog in waar het gemaakt is? Is het een soort nationalisme? En hoe relevant is dit nog?

Misschien moeten we het een stapje verder nemen. Zou het bijvoorbeeld veel leuker vinden als er groeten van Petrof zou staan. Want uiteindelijk zijn het de mensen die het doen, die het maken in die hele productieketen totdat ik het glas aan mijn lippen zet.